Rytm okołodobowy został (circadian rhythm) opisany już w latach pięćdziesiątych przez Franza Halberga. Zauważył on, że ludzkie ciało-organy i systemy funkcjonują według wewnętrznego zegara, który kontroluje przebieg procesów fizjologicznych. W swoim artykule Halberg zwrócił uwagę, że sen, między innymi głód, wydzielanie hormonów, ciśnienie krwi zależy sterowane są poprzez cykl okołodobowy.
Rytm okołodobowy W XIX wieku astronom Jean J. O. de Mairan badając mimozę, stwierdził, że jej liście otwierają się i zamykają w kierunku światła słonecznego. W ramach badań postanowił ukryć ją w ciemności. Okazało się, że mimo braku dostępu do światła, liście otwierają się i zamykają się, co świadczyć może
Artykuł 60 Warunków Technicznych mówi o minimalnym czasie nasłonecznienia pomieszczeń. Wymaga się od projektanta zapewnienia przynajmniej trzech godzin w budynkach przeznaczonych na stałe przebywanie ludzi i w pokojach mieszkalnych[1]. Dla śródmieścia [2] zasady są mniej restrykcyjne i zmniejszają obostrzenia do półtorej godziny. Wytyczne są wynikiem “Karty Ateńskiej”, dokumentu uchwalonego w
Najbardziej popularne standardy odwołują się do różnych konceptów oświetleniowych i sposób mierzenia światła. W tej części omówimy WT, LEED i BREEAM. Warunki Techniczne §60 WT określa, że w budynkach mieszkalnych światło słoneczne w mieszkaniach wielopokojowych powinno docierać [1] do co najmniej jednego pokoju przez minimum 3 godziny w dniach równonocy,
Kolejny aspekt opisany jest w § 13 i mówi o przesłanianiu. Prawo mówi, że między ramionami kąta 60°, wyznaczonego w płaszczyźnie poziomej, z wierzchołkiem usytuowanym w wewnętrznym licu ściany na osi okna pomieszczenia przesłanianego, nie znajduje się przesłaniająca część tego samego budynku lub inny obiekt przesłaniający w odległości mniejszej niż:
Kolejnym ważnym aspektem jest zbadania oddziaływania budynku na otoczenie. WT nie określają bowiem jedynie wytycznych do nowego obiektu, ale również biorą pod uwagę środowisko miejskie. Aby upewnić, się że projekt spełnia warunki określone prawem należy sprawdzić jak oddziałuje on na widoki z okien budynków istniejących (§ 13) czy pogorszy on warunki
Glare czyli “efekt olśnienia”, to kolejny ze współczynników, który określa nam Komfort Wzrokowy. Najpopoularniejszymi sposobami mierzenia glare są Daylight Glare Index, CIE Glare Index, Visual Comfort Probability, Unified Glare Rating, and Daylight Glare Probability. Każdy ze współczynników ma swoje wady i zalety. W tym poście opiszemy te, uzwględnione w standartach.
